کاهش استرس

این یافته ها به این واقعیت اشاره دارند که همراهی گربه یا سگ خطر بیماری قلبی را کاهش می دهد و با کاهش استرس عملکرد فرد را بهبود می بخشد. در حقیقت، تحقیقات متعدد نشان داده است که نوازش حیوان می تواند منجر به کاهش گذرا ضربان قلب و فشار خون شود.

بهبود جامعه پذیری

برخی از افراد مسن ممکن است برای برقراری ارتباط با دیگران یا حضور در بسیاری از افراد طاقت فرسا مشکل داشته باشند. با این حال، یک حیوان می تواند به افراد کمک کند تا آرام شوند، هوشیارتر باشند و حتی آنها را تشویق کند که آزادانه با دیگران صحبت کنند. این امر به ویژه می تواند برای پزشکان، پرستاران، مراقبین و سایر کادر پزشکی مفید باشد.

احساس امنیت

افراد مسنی تنها، به خصوص در طول شب احساس ناامنی می کنند. افراد مسن اغلب می توانند احساس آسیب پذیری کنند، حتی اگر خانه آنها از نظر جسمی امن باشد. یک حیوان خانگی، چه گربه باشد، چه سگ می تواند گاهی اوقات منجر به احساس امنیت بیشتری شود، زیرا دیگر احساس تنهایی نمی کند.

نگهداری از حیوانات خانگی در سالمندان، می تواند نقش مهمی در کمک به فعالیت و سرزندگی آنها داشته باشد. مطالعات متعدد نشان داده است که افراد مسنی که حیوانات خانگی نگهداری می کنند در هنگام انجام فعالیت های بدنی مانند راه رفتن، بالا رفتن از پله ها، تغذیه، نظافت و حمام کردن خود بهتر عمل می کنند.

مطالعه دیگر نشان داد که نگهداری از حیوانات با میزان بالای زنده ماندن در بین بیماران مبتلا به بیماری کرونر همراه است. برای افرادی که قبلاً دچار سکته مغزی شده بودند، میزان مرگ و میر در بین افرادی که حیوانات خانگی نگهداری نمی کردند بیشتر از افرادی بود که نگهداری می کردند. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد حیوانات خانگی در بهبودی بیماران تاثیر زیادی دارند. حتی به نظر می رسد صاحبان حیوانات خانگی کمتر  مطب پزشک مراجعه می کنند.

آیا نگهداری حیوانات خانگی منجر به بیماری های روانی می شود؟

فواید نگهداری حیوانات خانگی برای سالمندان چیست؟ تحقیقات نشان می دهد که نگهداری از حیوانات خانگی نه تنها منجر به بروز بیماری های روانی نمی شود بلکه می تواند آسیب روحی ناشی از حوادث استرس زا زندگی مانند طلاق و از دست دادن همسر یا یکی از عزیزان را از بین ببرد. سالمندانی که حیوانات خانگی دارند کمتر دچار اضطراب و افسردگی می شوند که مهمترین عوارض جانبی تنهایی است.

در واقع، درمان با کمک حیوانات (AAT) در بیمارستان ها، یا پت درمانی در خانه های سالمندان و بسیاری از مراکز درمانی دیگر رواج بیشتری یافته است. هدف از چنین طرح هایی، بهبود عملکرد شناختی و روانشناختی بیمارانی است که از مشکلات ذهنی و اختلال عملکرد عاطفی رنج می برند. برنامه های پت درمانی و یا درمان با حیوانات خانگی، به ویژه در کاهش تحریک و پرخاشگری در افراد مسن که از زوال عقل رنج می برند، موثر بوده است. این برنامه ها مستلزم سازماندهی ویزیت های مکرر سگ های کمک کننده، برای چند ماه و سپس بررسی تغییرات رفتاری در بیماران است.

نگهداری از حیوانات خانگی، چه تاثیری بر بهبود روابط دارد؟

به راحتی می توان گفت افرادی که با حیوانات خود راه می روند در مقایسه با افرادی که به تنهایی راه می روند، به احتمال زیاد با غریبه های بهتر رابطه برقرار می کنند. بر همین اساس به نظر می رسد نگهداری از حیوانات خانگی منجر به بهبودی روابط و تعاملات اجتماعی می شود. این تاثیر در بین افراد معلول بیشتر مشهود است.

افراد در حضور حیوانات خانگی مانند سگ یا گربه بیشتر درهم آمیخته یا درگیر تعامل کلامی می شوند. در مطالعه ای دیگر بیماران مسن مبتلا به بیماری آلزایمر که حیوان خانگی نگهداری می کرده اند، ارتباط اجتماعی بهتری داشتند و روابط اجتماعی را در حضور یک سگ بهبود بخشیدند. کودکان مبتلا به اوتیسم هنگام حضور همراهان حیوانات از استفاده بیشتر از زبان و انگیزه اجتماعی بیشتر بهره مند می شوند.

با این حال، موفقیت حیوانات همراه به عنوان کاتالیزورهای اجتماعی تا حد زیادی به حیوانی که انتخاب می کنید بستگی دارد. توصیه می شود حیواناتی را انتخاب کنید که دارای حسن خلق و خوی متناسب با وضعیت شما باشند. به عنوان مثال با سگ ها، نژادهایی مانند روتوایلر احتمالاً توجه منفی افراد را به خود جلب می کنند.