وقتی صحبت از برنامهریزی و هدف گزاری به میان می آید، مهم است که اصول آن را در نظر بگیریم. یک برنامه مناسب براساس اهداف واقعبینانه و واقعی شکل میگیرد. باید بتوانیم به سالمند کمک کنیم تا درست این چالشها را مدنظر قرار دهد. از طرفی دوران سالمندی زمان بسیار مناسبی میتواند باشد که در آن سالمند فارغ از مشغولیتهای شغلی و فرزندپروری به اهداف و اولویتهایش بپردازد. البته این به معنای آن نیست که سالمند دغدغه و نگرانی ندارد، بلکه به این معناست که برخی مسیولیتها کمتر شده است و فرصت پرداختن به برخی کارهای دیگر برای سالمند فراهم میشود. مراقبین می توانند استراتژی ها و راهکارهای مناسب را به سالمندان بیاموزند تا بتوانند برنامه ریزی کارامدی داشته باشند.
۱.انتخاب هدف. در نظر داشته باشید که به سالمند کمک کنید تا در یک زمان یک هدف برای خودش تعیین کند. به آنها کمک کنید ببینند چه چیز این هدف برایشان جذاب است و آٌنها را سرذوق می آورد؟ دستیابی به این هدف چه تغییری در زندگی شان ایجاد میکند و به آنها کمک می کند تا زندگی غنی تری داشته باشند؟ اهداف میتوانند سلامت جسمانی و روانشناختی را تامین کنند. باید به سالمند کمک کنیم تا اهداف را در راستای ارزشها و اولویت های شخصی اش تنظیم کند. این مسالهر بسیار مهم است چراغ که به حالر خوب آنها کمک می کند.
۲.انتظارات. مهم است که به سالمند کمک کنیم سراغ اهداف و برنامه های پرچالش هم برود. قرار نیست همیشه سالمند در محدوده کارهایی که انجام می دهد پیش برود. لازم است او را کمی از محدوده امن خارج کنیم. با این حال لازم است کاری کنیم که او بتواند محدودیتهایش را هم بپذیرد. در واقع کاری کنیم که در برنامه ها سازگاری با توانمندیها را هم در نظر بگیریم. اهدافی که بیش از حد چالش برانگیز باشند سالمند را خسته و کلافه می کند.
۳.شکستن کار به گامهای کوچک. در مواجهه با اهداف و برنامههای دشوار و پرچالش، لازم است به سالمند کمک کنیم کار را به مراحل کوچکتر تقسیم کند. این کار راهکار بسیار مناسبی برای پیش روی در تکالیف دشوار و پرچالش است. وقتی یک گام کوچک انجام میشود، سالمند احساس غرور و توانمندی خواهد داشت. حس موفقیت دارد و برای ادامه کار حس بهتری پیدا خواهد کرد. مثلا اگر میخواهیم سالمند را به پیادهروی تشویق کنیم بهتر است از روزی چند قدم شروع کنیم و کمکم این زمان را زیاد کنیم.
۴.ایجاد انگیزه. شاید بپرسید چگونه میتوانیم در سالمندان انگیزه ایجاد کنیم. یکی از راهها تشویق و توجه اطرافیان و دوستان است. یاداوری توانمندی ها و موفقیتها می تواند موثر باشد. ضبط پیشرفت سالمند و یاداوری موفقیتهایش هم می تواند مفید باشد. برای مثال میتوانید یک نمودار روی دیوار اتاق سالمند نصب کنید و نکودار پیشرفت و حرکت رو به جلوی او را ثبت کنید. وقتی این نمودار جلوی چشم او باشد حس خوبی به او دست خواهد داد. یاداوری مزایای انجام یک فعالیت هم می تواند کارامد باشد. برای مثال اگر سالمند پیاده روی کرد می توانید حال خوب جسمانی و روانشناختی اش را که به واسطه این کار به وجودامده است یاداوری کنید.
۵. شناخت منابع. وقتی برنامهریزی می کنیم لازم است بدانیم چه منابعی در راستای نیل به اهداف به ما کمک خواهند کرد. اینکه مراقب چه کارهایی برای سالمند می تواند انجام دهد و چه امکاناتی می تواند در اختیارش بگذارد بسیار مهم است. در زمان برنامهریزی باید این منابع را به شکلی واقع بینانه در نظر بگیریم و به آنها توجه داشته باشیم. همچنین لازم است موانع رسیدن به اهداف را هم بررسی کنیم. انچه که می توان را تغییر دهیم و چنانچه موانعی وجود دارد که قابل تغییر نیست می توانیم با سازگاری با آنها شیوه های دیگری را برای نیل به هدف پیدا کنیم.
منبع متن: https://www.google.com/amp/s/blog.ioaging.org/caregiving/goal-setting-seniors-motivate-elderly-support-progress/amp/
منبع عکس: https://www.adobe.com/express/create/worksheet/goal-setting